Ningas Kugon
Ano na ba ang pinaggagawa ko nitong mga nakaraang araw at matagal bago nasundan itong aking talaan ? Sa tutoo lang marami, baka 'di magkasya dito, pero kung susumahin ang aking mga ginawa ay gawaing nanay. 'Yan ang mapait at matamis na katotohanan ng pagiging nanay. Nuon 1996, pagdating ko sa trabaho, pindot ng computer, check ng email, punta sa tambayan ng #manila (yung mga nakaka-relate diyan, o diba ganuon din kayo?), kain ng konti, tapos chat uli. Araw-araw 'yan. And it was like that for at least 3 years (for me, ha). Ang payat-payat ko nuon ('di ko lang alam kung nangangalumata ako), dami kong kaibigan, cyber & real. Ang weekend namin eh magkita-kita sa karaoke sa may Vermont, or di kaya ay mag-bowling, kumain, or mag-hang around lang. Kung may time akong natitira ay ina-update ko ang aking website sa geocities na ngayon ay dinissolve na nila!! (sniff!) Ang dami dami kong pictures and links duon. May ala "Lovingly Yours," pa akong section duon. Na-inlab kasi - ayan napabayaan na! Sa tutoo lang naman ng magsimulang magkita kita kami ng mga ka-chatchatan ko, nagsimula ng dumalang ang pag-log-on ko sa computer. Kumbaga ay narating na namin ang 2nd level of friendship - mas close na kami and we prefer to see each other na lang, although pag napasok minsan sa chat room ay nagwawala pa rin at sumisigaw ng "HI!!!!" *hugs* *hugs* - o diba?
Ngayon, year 2003 na, wala na yun. Nanay at tatay na rin ang iba sa amin. Inaanak ko pa nga ang ibang chat babies diyan. Yung iba, I've lost contact - totally, while some still linger. Natutuwa ako kasi yung iba talagang naging barkada ko na. Sa ngayon, bising-bisi na rin sila sa mga tsikiting nila tulad ko. Si prinsesita ko nga, isa palang siya pero siya na yata ang aking mundo. Mula pag-drop off namin sa kanya kay biyenan hanggang sa ipipikit ko na lang ang mga mata ko sa pagtulog si prinsesita pa rin ang may hawak ng oras ko. Pag-uwi namin galing trabaho, eto ang routine ko: (medyo boring kaya tiagaan nyo na lang sa pagbasa) papalitan ko siya ng lampin, pupunasan ko ang buo niyang katawan para presko sa pagtulog, pupulbusan, ipagtitimpla ko ng gatas kung humihingi siya, lalaruin ko (hanggang mapagod), tatabihan ko sa pagtulog dahil gusto nya nadadama nya ang init ng hininga ng kanyang mommy. O, si prinsesita ang pinaguusapan natin dito ha, hindi si Bugoy _*lol*. Pag nakatulog na si prinsesita, saka ako magluluto (kung may lulutuin, maglalaba kung may lalabhan, mag-aasikaso ng bills, manonood sandali ng tv, mag-aayos ng maliit naming dampa - lahat ng ito gagawin mo ng tahimik kasi baka magising si prinsesita. Pagkatapos pag tingin mo sa oras 11:30 pm na! Kailangan mo na matulog kasi may pasok bukas at para hindi ka aantok antok sa trabaho. 'Yan ang aking daily routine. Mga nanay diyan, pamilyar ba?
Ngayon, year 2003 na, wala na yun. Nanay at tatay na rin ang iba sa amin. Inaanak ko pa nga ang ibang chat babies diyan. Yung iba, I've lost contact - totally, while some still linger. Natutuwa ako kasi yung iba talagang naging barkada ko na. Sa ngayon, bising-bisi na rin sila sa mga tsikiting nila tulad ko. Si prinsesita ko nga, isa palang siya pero siya na yata ang aking mundo. Mula pag-drop off namin sa kanya kay biyenan hanggang sa ipipikit ko na lang ang mga mata ko sa pagtulog si prinsesita pa rin ang may hawak ng oras ko. Pag-uwi namin galing trabaho, eto ang routine ko: (medyo boring kaya tiagaan nyo na lang sa pagbasa) papalitan ko siya ng lampin, pupunasan ko ang buo niyang katawan para presko sa pagtulog, pupulbusan, ipagtitimpla ko ng gatas kung humihingi siya, lalaruin ko (hanggang mapagod), tatabihan ko sa pagtulog dahil gusto nya nadadama nya ang init ng hininga ng kanyang mommy. O, si prinsesita ang pinaguusapan natin dito ha, hindi si Bugoy _*lol*. Pag nakatulog na si prinsesita, saka ako magluluto (kung may lulutuin, maglalaba kung may lalabhan, mag-aasikaso ng bills, manonood sandali ng tv, mag-aayos ng maliit naming dampa - lahat ng ito gagawin mo ng tahimik kasi baka magising si prinsesita. Pagkatapos pag tingin mo sa oras 11:30 pm na! Kailangan mo na matulog kasi may pasok bukas at para hindi ka aantok antok sa trabaho. 'Yan ang aking daily routine. Mga nanay diyan, pamilyar ba?
<< Home